මෙරට දේව රාජ්‍යක් කිරීමේ ක්රිස්තියානි කුට උපායන් වල ඇතුල් පැත්ත
ලංකාව තුල ක්රිස්තියානි
නිජ බිමක් ඇති බවට කතෝලික සභා නායකයෙකු විසින් කරන ලද ප‍්‍රකාශයක් ගැන මාධ්‍යය
තුලින් නොබෝදා අසන්නට ලැබිනි.මාල දිවයින් මුහුදට යටවෙතැයි බියෙන් 1995න් පසු එරට
වත්පොහොසත්කම් ඇති පිරිස් කඩුවෙල අවට ඉඩම් හා ගෙවල් මිලදිගෙන ජිවත්ව සිටිති.වසර 2095වන විට මාලදිවයින්
නිජබිමක් කඩුවෙල අවට ප‍්‍රකාශ කිරිමට මෙම අදහස ඹවුන්ට ශුභාරංචියක් වනු ඇත.1505ට ප‍්‍රථම මෙරට ක්රිස්තියානි
භක්තිකයන් නොසිටි බව පවසන්නේ පෘතුගීසි ජාතික කතෝලික ක්වේරෝස් පියතුමාය.(Temporal
and spiritual conquest of Ceylon)පෘතුගීසින් විසින් විහාරස්ථාන බිද දමා භික්ෂුන්
පලවා හැර බෞද්ධයන් මරාදැමු අයුරු ක්වේරෝස් නිර්ලජ්ජි ලෙස විස්තර කරයි.1650 අවට ප‍්‍රසිද්ධ කල
ඉහත කෘතිය සම්පාදනය කරන විට පෑලියගොඩ සිට හලාවත දක්වා ඇතැයි අද පවසන ඊනියා ක්රිස්තියානි
නිජබිම සිංහල බෞද්ධයන්ගේ නිජබිමෙහිම (ලංකාවේ) කොටසක් විය.ඒවා කතෝලික නිජබිම් කියන
කතෝලික පූජකයාගේ ජාතිවාදී හා ආගම්වාදීත්වය ඒ තුල සැඟවුණු යටි අරමුණ පිළිබඳව පිලිබදව
අප සියල්ල ප්‍රශ්න කල යුතුය.
කතෝලික භක්තික
පුරාවිද්‍යා ප‍්‍රධානියෙකු විසින් අථත්ම අථත් ගල් කනුවක අර්ධ විෂ්කම්භය අගල් 4 රවුමක් තුල කුරුසියක්
කොටා පුරාවිද්‍යාත්මක සොයා ගැනිමක් ලෙස පුවත්පත් මගින් බොරු ප‍්‍රචාරයක් දුන්නේ 1984 වැනි යුගයකය.මෙම
බොරුව හෙලිදරව් වු අතර කවුරුත් ඊට සිනා සී නිහඩ වුහ.උපතේ සිට මරණය දක්වා කතෝලික
බැතිමතෙකු වු මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතාන ඹවුගේ සිගිරිය පිළිබද පුවත් සාක්‍ෂි රහිත
කරුණු ඉදිරිපත් කරයි.පෘතුගිසින් යටත් කේරළයේ කතෝලික ආගම පැතිරියාම මුගලන් රජු
දක්වා අතීතයට ඹහු මනඃකල්පිතව ගෙනයයි.ඹහු මනඃකල්පිත ඉතිහාසයන් ගොඩනැගිමේ තම ආශාවන්
ප‍්‍රකට කර ඇත්තේ ”සෙල්ලිපි අතර
සෙල්ලිපි” වැනි ප‍්‍රබන්ධ
වලිනි.ඇස් පෙනිම දුර්වල වු වයස 68න් පසු පමණක් මෙම සෙල්ලිපි අතර සෙල්ලිපි ඔහු දිටිය.ඇස්
හොදින් පෙනෙන කිසිම පුරාවිධ්‍යඥයෙකුට මෙම සෙල්ලිපි අතර සෙල්ලිපි නොපේනේ.මුගලන්
කුමරු කේරළ(චෝර ) දේශයෙන්ද ගෙන ආ කුලි හමුදාවන් නිසා
මහාචාර්ය පරණවිතාන පවා අද තුලින් අතීතය සිතා කේරළය කතෝලික දේශයක් ලෙස උපකල්පන
කරන්නට ඇත.නමුත් කාලිංග මාස කේරළ යෝධයන් 12,000ක් ගෙන ආ බව මහාවංශය පවසන අතර පරණවිතානට ඒ
ගැන උපකල්පන බිහිවී නැත.අපගේ මහා පුරාවිද්‍යාඥයාද (පුරාවිද්‍යාවේ පියා) මෙසේ
දියයටින් ගින්දර ගෙනගොස් ඇති අතර සිංහල බෞද්ධ ජාතියටම මහ අසාධාරණයක් විනාශයක් හතා
මතාම සිදුකර ඇති බව පැහැදිලිය.
ලොව විවිධ
රටවල් විවිධ ජාතින් හා ආගම් වලට අයත් විදේශිකයන් ලංකාවට අවුත් තාවකාලිකව අගනුවර
නැවති සිටියහ(වෙළඳ කටයුතු ආදියට). එම කාලය තුල වන්දනාමානවලට තම ආගම්වලට අයත් තාවකාලික
ඉතා කුඩා දේවාල කෝවිල් පල්ලි ආදිය තිබුනි.අද සිංහල බෞද්ධන් රුකියාවන් සදහා ගොස්
ඇති විවිධ රටවලට අයත් නගරවල කුඩා බුදු මැදුරු තනාගෙන ආගමික කටයුතු වල යෙදෙති.මෙය
හුදෙක් තාවකාලික කටයුත්තක් පමණි.අනුරාධපුර අගනුවරද තාවකාලිකව රැදී සිටි විවිධ
විදේශිකයන් තම ආගමික ස්ථාන පිහිටුවාගෙන සිටින්නට ඇත.අගනුවරින් පිට එබදු අගමික මධ්‍යස්ථාන
කිසිවක් සොයාගෙන නැති අතර විදේශිහු අගනුවරින් පිට ජිවත් නොවුහ.ලංකාවේ විවිධ
ආගමිකයන් සිටි බවට මෙම සිදුවීම උචිත සාක්‍ෂියක් නොවන්නේය.
පෘතුගිසින්
විසින් සිරභාරයට ගත් තරුණයන්ට ”කතෝලික ආගම හෝ
මරණය” තෝරා ගැනීමට
ඉඩදුන්විට ජිවිතාශාව නිසා කතෝලිකාගම භාරගත්හ.එමෙන්ම කුරුදු තැලිමට හා මාථ ඇල්ලීමට
දකුණු ඉන්දියාවෙන් ගෙන ආ පිරිස්ද තම ආගමට බලහත්කාරයෙන් හරවා ගත්හ.ප‍්‍රනාන්දු,පීරිස්,පෙරේරා,අල්මේදා,කල්දේරා,කුරේ,සිල්වා ආදි නම් එසේ
භාවිතයට ආහ.නමුත් සිංහල ගමතුල ජිවත්වන්නට වීමෙන් මෙම නම් ඇති හැමදෙනාම කතෝලික
නොවුහ.සිංහල බෞද්ධ වු පිරිස් ඔවුන් අතර බොහෝය.ලංකාවේ මුහුදුබඩ පලාත් පාලනය කල
ලන්දේසින් ආගමික පිස්සන් නොවුහ.නියම වෙළදුන් වු ඔවුන් තම රෙපරමාදු ක‍්‍රිස්තියානියට
ස්වදේශිකයන් හරවා ගැනීමට පෘතුගිසින් මෙන්
උනන්දු නොවුහ.
බි‍්‍රතාන්‍ය
පාලන යටත් සිංහල බෞද්ධයාට සම්බන්ධ නොවන පිරිස් වලට සංග‍්‍රහ කිරිමේ ප‍්‍රතිපත්තියක්
ක‍්‍රියාත්මක විය.මේ නිසා ඉංග‍්‍රිිසින් එංගලන්ත
සභාවට අයත් වුවත් කතෝලික සභාවේ අයද තම සභාවට පළමුවැනි පක්‍ෂපාතිත්වය ඇති
යුරෝපිය ආහාර,ඇදුම්,ඉංග‍්‍රිසි බස හා
යුරෝපිය ගතිපැවතුම් ඇති අය නිසා බි‍්‍රතාන්‍ය පාලකයන්ගේ විශේෂ සංග‍්‍රවලට
ලක්විය.එනිසා කතෝලික සභාව වැඩි යන්නේ පෘතුගිසින් යටත් නොව බි‍්‍රතාන්‍ය පාලනය
යටතය.කොළඹ සිට ගාල්ල දක්වා බටහිර වෙරළ තීරය බෞද්ධයන් බලවත් නිසා ක‍්‍රිස්තියාවන්
කොළඹ සිට හලාවත දක්වා වෙරළ තීරයෙහි ඒ කරුශි වුහ.ධීවරයින් මොවුන්ගේ බහුතරය වු අතර
දකුණු ඉන්දියාවෙන් මාථ හා රා මැදිමට ගෙනා බහුතරය 19 සියවසේදි මිගමුව අවට පදිංචි වුහ.20 සියවස මැදවන විට
එනිසා මිගමුවට ඔවුහු ”පුංචි රෝමය”
යයි නමක්ද පටබැන්දහ.පොල් වගාව හා ඒ ආශි‍්‍රත
රා මැදිමට බහුතර කතෝලිකයින් අතින් සිදුවිය.රට ඇතුලට කතෝලික ආගම පැතිරුනේ පොල් වගාව
සමගය.
1964 පැවති දෙවන
වතිකානු සම්මේලනයේදි ගත් එක් තීරණයක් වුයේ
ආසියානු රටවල ඉපැරණි සංස්කෘතින් ඇති නිසා එම අය කතෝලිකාගමට හරවා ගැනිමට වඩා කතෝලික
සභාව එම සංස්කෘතීන් තුලට ඇතුල්වී ඒවායේ හැසිරවීම් ශක්තිය තමන් ලබා ගත යුතු බවය.කි‍්‍රස්තියානි
ආගම වෙනුවට කි‍්‍රස්තියානි සංස්කෘතිය තහවුරු කිරිම ඉන් අදහස් වුනි.මෙතුලින්
අනෙකුත් ආගම අතුගා දැමිය හැකිය, කාලයාගේ ඇවෑමෙන් අපේ හෙළ සංස්කෘතිය ක්රිස්තියානි
සංස්කෘතිය බවට ඉදිරි පරපුරට ඔවුන් උගන්වනු ඇත.ලංකාවෙහි මේ බව කි‍්‍රයාත්මක කිරීමට
පුරෝගාමි වුයේ ලියෝ නානායක්කාර පියතුමා ප‍්‍රමුඛ කණ්ඩායමයි.මේ අනුව පළමුව තහනම් කර
තිබුනු ගොක් කොළ සැරසිලි හා බෙර ගැසිම් පළමුව පල්ලිය තුලට ඇතුථ විය.පෙරහැර යාම්,
සිලිරෙදි හා සිව්රු
පෙරවිම්, සංඝය, මහානාහිිමියන්,
අති උත්තම, ස්වාමින් වහන්සේ වැනි
වචන භාවිතය ලමා සාරිය, පෝරුවේ චාරිත‍්‍ර,
මුතුකුඩය යටින් අලියා
පිට කුරුසය වැඩමවීම, උඩරට
නැට්ටුවන් කුරුසය වැඩමවිමේදි නැටීම ආදි සංස්කෘතික ලක්‍ෂනයන් පල්ලිය විසින්
බලහත්කාරයෙන් තමන් වෙත පවරාගෙන ඇත.මෙය ආක‍්‍රමණයක් ලෙස සිංහල බෞද්ධයා විසින්
නොදැකීම කණගාටුවට කරුණකි.”මුලික මිනිස්
අයිතිවාසිකම්” නමැති වාක්‍යය
යටතේ රජයද ඊට උදව් දෙයි.
මේ පිළිබඳව
වහාම සියලෝම දැනුවත් කර හෙළ සංස්කෘතිය අගම ආරක්ෂා කර ගැනීම අපේ ජාතියේ උරහිසමත
පතිත වී ඇත. එයට හේතුවනම් පවතින රජය හෝ මෙම වෙස්ට්මින්ස්ටෙර් ක්‍රමයේ
පාර්ලිමේන්තුවක් තුලින් එය ඉටුකෙරගැනීම සිහිනයක්ම පමණි. සිංහල බෞද්ධයා තමන් රටේ
ජාතිය හා රටේ අයිතිකරු බව තේරුම් ගැනිමට අවශ්‍යය.තමන්ගේ සංස්කෘතික අංගෝපාංගයන්
දුෂණය කිරිමට පල්ලියට ඉඩදීම යනු තම දියණිය දුෂණය කිරිමට සල්ලාලයාට ඉඩදිමට සමාන වේ.
-ආචාර්ය සුර්ය ගුණසේකර
-හෙළ ගුප්ත ඹෞෂධ වේදී ආර් නන්දන
No comments:
Post a Comment